بررسی ادراکات پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه زنجان از موانع به‌کارگیری یافته‌های تحقیقات پرستاری، و ارتباط آن با برخی متغیرهای زمینه‌ای

مقدمه: برای پرکردن شکاف بین شواهد علمی و مراقبت از بیمار لازم است تا موانع موجود به دقت درک و شناسایی شود. هدف مطالعه حاضر تعیین موانع به‌کارگیری تحقیقات از نقطه نظر پرستاران فارغ‌التحصیل شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه زنجان بود. روش: در این مطالعه داده‌ها با استفاده از مقیاس موانع عملکرد مبتنی بر شواهد «فانک» جمع‌آوری شد. بر اساس فرمول‌های آماری نمونه مطالعه را 64 پرستار فارغ‌التحصیل و شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های آموزشی زنجان تشکیل می‌داد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون‌های آماری استنباطی (فریدمن، کروسکالوالیس و من‌ویتنی‌یو) استفاده شد. یافته‌ها: مطابق با نتایج طرح، سه مانع اصلی و اول در به‌کارگیری نتایج تحقیقات از دیدگاه واحدهای پژوهش عبارت بودند از: «نبود تسهیلات کافی»، «نبود وقت کافی برای مطالعه پژوهش‌ها»، و «نبود وقت کافی برای اجرایی کردن ایده‌های جدید». در ضمن اختلاف معناداری بین متغیرهای زمینه‌ای از قبیل جنس، سابقه، مدرک و سمت در بخش با نمره کل مقیاس موانع دیده نشد. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه توصیه می‌شود که سیستم بیمارستان‌های آموزشی زنجان باید برای تأمین تسهیلات و در اختیار گذاشتن وقت لازم به منظور مطالعه و به‌کارگیری نتایج تحقیقات توسط پرستاران، تغییر یابد.